Różnica pomiędzy zrzeczeniem się dziedziczenia a odrzuceniem spadku.

Ponieważ często Klienci mylą zrzeczenie się dziedziczenia od odrzucenia spadku, postanowiłam w tym wpisie przedstawić, czym różnią się te dwa pojęcia.

Generalnie chodzi o to, aby nie dziedziczyć po spadkodawcy i taki właśnie cel chcą osiągnąć potencjalni spadkobiercy.

Odrzucenie spadku następuje po śmierci spadkodawcy. Spadkobierca ma 6 miesięcy od chwili dowiedzenia się o dziedziczeniu( najczęściej jest to w chwili dowiedzenia się o śmieci spadkodawcy). Jest to jednostronne oświadczenie woli, które można złożyć w sądzie lub u notariusza. Odrzucenie spadku powoduje wyłączenie od dziedziczenia, co traktowane jest tak jakby osoba taka nie dożyła otwarcia spadku. Jeżeli spadkobierca odrzuci spadek, do dziedziczenia powołani zostaną jego zstępni lub kolejne osoby zgodnie z zasadami dziedziczenia ustawowego. Co do zasady nie można cofnąć odrzucenia spadku. Odrzucając spadek nie tylko nie przejmujemy majątku po spadkobiercy, ale także nie odpowiadamy za jego długi. Gdy chcemy odrzucić spadek w imieniu małoletnich dzieci należy pamiętać, iż musimy wystąpić do sądu o wyrażenie zgody na dokonanie tej czynności. ( szczegółowo o tym w tym artykule: “Wydziedziczenie w testamencie – czy zawsze pozbawia prawa do zachowku?” ).

Natomiast zrzeczenie się dziedziczenia to umowa zawarta w formie aktu notarialnego pomiędzy spadkobiercą ustawowym a spadkodawcą za jego życia. Co do zasady obejmuję także zstępnych spadkobiercy. Można jednak umowie wyłączyć tę regułę. Zrzeczenie się dziedziczenia można odwołać poprzez podpisanie nowej umowy w formie aktu notarialnego pomiędzy spadkodawcą a spadkobiercą ustawowym. Ważne – zrzeczenie się dziedziczenia nie wyłącza dziedziczenia testamentowego zrzekającego się.

Jeżeli wiemy, iż bliski nam krewny, po którym zgodnie z ustawą będziemy dziedziczyć, popadł w problemy finansowe, warto zawczasu zastanowić się co zrobić, aby po jego śmierci nie przejąć odpowiedzialności za długi.